راهنمای ما در مورد مشکلات توالت و بی اختیاری، از جمله علل، راه حل‌ها و اینکه چگونه ممکن است بر فرد مبتلا به زوال عقل تأثیر بگذارد را بخوانید.
معمولاً افراد با افزایش سن به خصوص اگر زوال عقل داشته باشند، در استفاده از توالت با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند.
بی اختیاری می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند، به خصوص با پیشرفت بیماری فرد این مشکلات شدید می‌شوند. این مسئله می‌تواند برای فرد مبتلا به زوال عقل ناراحت کننده باشد . همچنین زمانی که می‌خواهید از او حمایت و به او کمک کنید چالش برانگیز خواهد بود.
برای بسیاری از مردم صحبت کردن در مورد این مسائل دشوار است. با این حال، با کمک و مشاوره صحیح می‌توان بی اختیاری ادرار و مشکلات توالت را مدیریت کرد یا گاهی اوقات از آن پیشگیری کرد.
بی‌اختیاری چیست؟
بی‌اختیاری نشت ناخواسته ادرار یا مدفوع یا هر دو است که به عنوان “بی‌اختیاری مضاعف” شناخته می‌شود.
بی‌اختیاری ادرار
بی اختیاری ادرار ممکن است یک نشت کوچک گاه به گاه ادرار، ادامه نشت پس از ادرار کردن، یا از دست دادن کامل کنترل مثانه باشد.
انواع مختلفی از بی اختیاری ادرار وجود دارد. یکی از این موارد -که به ویژه در افراد مبتلا به زوال عقل شایع است – مثانه بیش فعال است. این امر باعث احساس نیاز ناگهانی و شدید به ادرار کردن و ادرار مکرر می‌شود.
زنان همچنین در معرض خطر خاصی از نوعی بی اختیاری ادرار به نام بی اختیاری استرسی هستند که اغلب در اثر بارداری و زایمان ایجاد می‌شود. این زمانی است که سرفه، عطسه یا خنده باعث نشت کوچک ادرار می‌شود.
بی‌اختیاری مدفوع
بی‌اختیاری مدفوع می‌تواند از نشت تصادفی مقدار کمی مدفوع تا عدم کنترل کامل روده متغیر باشد. شیوع بی‌اختیاری مدفوع کمتر از بی‌اختیاری ادرار است و مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می‌دهد.
چرا انسان بی‌اختیار می‌شود؟
دلایل احتمالی زیادی وجود دارد که باعث می‌شود فردی کنترل خود را از دست بدهد. اگر فرد مسن‌تر باشد یا زوال عقل داشته باشد، بیشتر در معرض خطر بی‌اختیاری است.
بی‌اختیاری در افراد مسن
در برخی موارد، افراد مسن به دلیل یک بیماری پزشکی که ممکن است قابل درمان باشد، بیشتر در معرض خطر بی‌اختیاری ادرار قرار می‌گیرند. علل پزشکی بی‌اختیاری در افراد مسن عبارتند از:
عفونت دستگاه ادراری (UTI). در این حالت باکتری‌ها وارد مجرای ادرار می‌شوند که ادرار را از مثانه تخلیه می‌کند. این می‌تواند منجر به عفونت مثانه یا کلیه شود. علائم می‌تواند شامل میل ناگهانی به ادرار کردن، درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن، تب و بی‌اختیاری ادرار باشد. عفونت دستگاه ادراری معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
یبوست. این مشکل ناراحت کننده تخلیه و کنترل مثانه را دشوارتر می‌کند. یبوست نیز یکی از دلایل بسیار شایع بی‌اختیاری مدفوع است. هنگامی که روده پر از مدفوع بسیار سفتی می‌شود که نمی‌توان آن را دفع کرد، مدفوع مایع می‌تواند از اطراف آن به بیرون نشت کند. به راحتی ممکن است این مشکل با اسهال اشتباه گرفته شود.
مشکلات غده پروستات. این مشکل بر مردان تأثیر می‌گذارد و ممکن است قابل درمان باشد.
عوارض جانبی دارو. پزشک عمومی ممکن است بتواند با تغییر نسخه فرد یا تغییر دوز دارو این مسئله را برطرف کند.
سایر بیماری‌های روده. مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS).
بسیاری از مردم صحبت کردن در مورد این مشکلات را شرم آور می‌دانند و این می‌تواند آنها را از کمک گرفتن از متخصصان بهداشت باز دارد. پزشکان عمومی و متخصصان به طور مکرر با مسائلی از این دست سروکار دارند و دریافت مشاوره و پشتیبانی از آنها بسیار مهم است. این علل پزشکی اغلب قابل درمان یا مدیریت هستند.
بی‌اختیاری و مشکلات توالت در افراد مبتلا به زوال عقل
احتمال بی‌اختیاری یا مشکلات استفاده از توالت در افراد مبتلا به زوال عقل بیشتر از افراد همسن و سالی است که زوال عقل ندارند.
برای برخی افراد، بی‌اختیاری به این دلیل ایجاد می‌شود که پیام‌های بین مغز و مثانه یا روده به درستی مبادله نمی‌شوند. این افراد ممکن است تشخیص ندهند که مثانه یا روده‌شان پر است، یا نتوانند آنها را کنترل کنند. دلایل دیگر این اختلال عبارتند از:
- به سرعت به احساس نیاز به استفاده از توالت واکنش نشان نمی‌دهد.
- نرسیدن به موقع به توالت: به عنوان مثال، به دلیل محدودیت حرکت فرد
- به دلیل مشکل در برقراری ارتباط نمی‌توانند به کسی بگویند که باید به توالت بروند.
- درک نشدن درخواست شخص برای استفاده از توالت توسط دیگران
- ناتوانی در یافتن، تشخیص یا استفاده از توالت. اگر محیط برای فرد گیج کننده باشد، ممکن است در یک مکان نامناسب (مانند یک سطل آشغال) ادرار کند، زیرا آن را با توالت اشتباه گرفته است.
- ناتوانی، یا فراموش کردن نحوه انجام کارهای مورد نیاز برای استفاده از توالت، مانند درآوردن لباس.
- اجازه ندادن به دیگران برای کمک کردن در رفتن به توالت یا امتناع استفاده از آن: این ممکن است به دلیل خجالت فرد باشد یا اینکه پیشنهاد کمک دیگران را به درستی درک نمیکنند.
- تلاش نکردن برای یافتن توالت: این ممکن است به دلیل افسردگی یا بی انگیزگی یا به دلیل پرت شدن حواس فرد باشد.
- خجالت زدگی پس از بی‌اختیاری، در حالیکه فرد در تلاش برای مدیریت آن موقعیت ناموفق است. برای مثال، ممکن است سعی کنند لباس‌های خیس یا کثیف را در پشت یک کشو پنهان کنند تا بعداً آنها را بشورند، و سپس فراموش کنند که آنها را آنجا گذاشته‌اند.
